ما و شورای شهر ما (۴)

ابهر آنلاین: عملکرد همواره باید زیر نورافکن نقد و تحلیل قرار گیرد، تا نقاط قوت و ضعف آن مشخص گردد، در این صورت ضمن رفع اشتباهات و کاستی‌ها، مسیر روشنی برای آینده ترسیم میشود. در غیبت نقد و تحلیل و از آن طرف عدم احساس مسئولیت و عدم تعهد به پاسخگویی، امور هر چه بیشتر به سمت عدم شفافیت و پنهان کاری خواهند رفت، آن هنگام است که احتمال فساد و انحراف از مسیر و منافع عمومی نه ممکن که حتمی است. ابهر آنلاین همچنان از عموم مردم مخصوصاً صاحب نظران دعوت می‌نماید، با ارائه نقد و تحلیل کمک کنند که شورای جدید هر چه بیشتر مطابق خواست عمومی و بر اساس مصالح اجتماعی و در جهت رفع مشکلات مردم ابهر گام بردارد.

pictir8

شورای اسلامی شهر ابهر: انتظارات و ظرفیت‌ها– بخش چهارم

 

ابهر آنلاین: در این بخش آقای اسدی عدم خوش بینی خود را به عملکرد شورای چهارم با دلایل ابراز داشته‌اند، ضمن احترام به نظر ایشان، باید گفته شود اولاً انسان‌ها از تنوع و گونه گونی بسیاری در آرا، اندیشه و عملکرد برخوردارند و لزوماً همانند هم نیستند و دوم اینکه همواره و در هر زمانی احتمال تغییر و تحول و حرکت به سوی بهبود وجود دارد. نکته دیگر اینکه به جهت مسئولیت و تعهد رسانه به رعایت اختصار، بیان شفاف و روشن و به نوعی رعایت مختصر و مفید بودن، گاهی ناچار از ویرایش‌های زیادی شده‌ایم، اما همواره خود را متعهد به محتوای نوشته میدانیم.

 چرا به شورای چهارم خوش بین نیستم؟

samr

حسن اسدی

با اطمینان میگویم این شورا راهی را خواهد رفت که شوراهای قبلی رفتند. حتماً دوستان خواهند پرسید که چرا با این قاطعیت میگویم که شورای چهارم هم بسان شوراهای گذشته نخواهد توانست به وظایف قطعی خود که توجه به آرا و نظرات مردم است جامعه عمل بپوشاند؟ چند دلیل عمده برای این قاطعیت دارم که به ترتیب اولویت به تعدادی از آن‌ها اشاره می‌کنم:

۱- بی توجهی به زمان پس از انتخابات

پذیرفتنی است که همه افراد منتخب شورا از قبل دارای برنامه مدون نبوده‌اند، اما موضوع غفلت از زمان پس از انتخابات و بی توجهی به رایزنی‌هایی که می‌باید در جهت اصلاح ساختار شهرداری و انتخاب شهردار از سوی اعضاء جدید شورا صورت می‌گرفت، پذیرفتنی نیست. بنابراین، این قطعیت را ایجاد می‌کند که بگوییم نمی‌توان امیدی به شورای جدید در انتخاب رویکردهایی نو به موضوع شورا و نمایندگی مردم داشت.

۲- برداشت غیر دمکراتیک از مسئولیت و جایگاه نمایندگی مردم

در شوراهای گذشته اعضا شورا، انتخاب شدن را جایزه برنده شدن در مسابقه جمع آوری آراء مردم می‌دانستند و خود را قهرمان میدان رقابت با دیگر کاندیداها تصور می‌کردند، و از این بابت خود را یک سرو گردن بالاتر از دیگران به شمارمی آوردند، و نیازی به این نمی‌دیدند که از مردم در خصوص کارهایی که باید انجام دهند سوال کنند، این فرهنگ همچنان در نزد منتخبین شورای جدید جاری است.

۳- بی توجهی به مشورت گرفتن از دیگران

معمول انتخابات سیاسی این است که فرد منتخب پس از دست یابی به موقعیت و جایگاه نمایندگی مردم تلاش می‌کند که با استفاده از توانایی افراد ازهر جناح و خط سیاسی برای دست یابی به وضعیت مطلوب حرکت کند، اما متأسفانه این مهارت در نزد افرادی که در ابهر خود را کاندیدای نمایندگی می‌کند وجود ندارد و یا فرصت بروز نمی‌یابد. مثلاً آیا کسی سراغ دارد از میان منتخبین حاضر در شورا کسی حتی از فعالان در ستاد خود تشکری نموده باشد و یا از میان آنان افرادی را به عنوان مشاوران خود انتخاب و در این روزها که زمان شناسایی کابینه و یا مسئولان مورد نظر برای تصدی مناصب سازمانی شهرداری است، مشورت گرفته باشد؟

۴- تشکیل نشست‌های با برنامه و هدفمند در میان منتخبین جدید

دوستان منتخب چه در شوراهای گذشته و چه در شورای فعلی به این حد از توانمندی و ظرفیت نرسیده‌اند که بدانند آن‌ها پس از انتخاب به عنوان عضو شورای جدید، اعتبار و آبروی خود را با آبرو و اعتبار افراد دیگر و مجموعه‌ای تحت عنوان شورا، گره زده‌اند و بایستی برای حفظ اعتبار آن مجموعه و حداقل دفاع از اعتبار و آبروی خود به وحدت رویه در عمل به وظایف شورا دست یابند، و صلاح نیست با ادامه برداشت و تصور فردی از مسئولیت، مانع از تحقق همگرایی و وحدت نظر شوند و یا حتی بایستی تمام سعی آن‌ها مصروف پیدایش توافق جمعی شود که در آن همانند یک تن واحد گوش به فرمان خرد جمعی باشند. باید در نظر داشت که رسیدن به چنین خصیصه‌ای کار یک ساعت و یک تعهد ساده نیست، بلکه رسیدن به چنین موجودیتی نیاز به تفاهم دارد که از محل همدلی و فهم مشترک حاصل می‌شود. همدلی و فهم مشترک ایجاد نمی‌شود مگر آنکه مسائل چنان مورد حلاجی واقع شود که در آن‌ها ابهامی باقی نماند و الا بدون شناسایی، تحلیل و بررسی مسائل، فهم مشترک در رابطه با آن‌ها ایجاد نمی‌شود.

۵- وجود نگاه سوگیرانه به منتقدان و خط و نشان کشیدن در برابر آنان

در فرهنگ ما مسئولیت حکم قندیل امامزاده را یافته که اگر کسی با حرفی و یا نگاهی آن را از حالت توازن خارج کند گویی جرمی و عملی خلاف شرع مرتکب شده است، در حالی که اگر مسئولیت را عاملی برای توازن جامعه بدانیم کسی که با خنجر شکسته ای بکوشد عاملان برهم زدن توازن را به جای خود بنشاند حکم فیروز ابو لولویی را می‌یابد که وظیفه به امر به معروف و نهی از منکر مستقیم ساخته است. از این روست که سزاوار نیست فردی که هنوز جوهر استامپ انگشت زدن مردم بر برگه آنان خشک نشده در دیداری عنوان کند که منتقدین باید منصفانه نقد کنند و کسی هم از آن میان پیدا نشده که از این بنده خدا بپرسد که دوست من هنوز که تو و مجموعه‌ای که تو در آن عضویت یافته‌ای کار رسمی تان را آغاز ننموده‌اید و کاری نکرده‌اید که انتقادی را تجربه نموده باشید تا حق قضاوت به خودتان بدهید و از منتقدان انصاف را طلب کنید.

این نوع از نگاه نشان می‌دهد که در شورای جدید خطی وجود دارد که مشخصاً در تزاحم با منتقدین و سمت دهندگان به افکار عمومی قرار دارد که اجازه نخواهد داد انعقاد کلامی بین صاحب نظران و اعضاء شورا ایجاد شود و این برای تعامل و ارتقاء حضور و مشارکت افکار عمومی خطرناک است….

با این توصیف‌ها شایعات موجود در عرصه انتخاب شهردار را مطرح میکنم تا ببینیم آیا این دوستان می‌دانند که اساساً انتخاب شهردار می‌باید با پیروی از چهار مؤلفه مهم شکل بگیرد. مؤلفه‌هایی چون مفروضات روشن، معیارها، ارزش‌ها و در نهایت انتظاری که بر مبنای اهداف سازمانی شکل می‌گیرد و می‌باید در انتخاب شهردار مد نظر قرار گیرد. متأسفانه با شایعات موجود امکان اینکه این مؤلفه‌ها محور موضوع باشند، به حداقل می‌رسد.

پایان بخش چهارم

منبع: وبلاگ ثمر ابهر به آدرس:  http://samr.blogfa.com/post-1216.aspx

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

13 + پانزده =