ابهر آنلاین:اظهارات عضو پیشین کمیسیون آموزش و پرورش مجلس شورای اسلامی در زمینه مسائل آموزشی؛ با استناد به کدام دلایل کارشناسی دوره راهنمایی حذف شد؟ علیرغم اینکه تحصیلات در قانون اساسی رایگان است، چرا دست دولت همواره به سوی والدین دراز است؟ آیا آموزش و پرورش برمبنای یک استراتژی مدون حرکت میکند؟ …
عصرایران، محمدعلی دیانتی‌زاده ـ عضو پیشین کمیسیون آموزش و پرورش مجلس شورای اسلامی با انتقاد از وضعیت سیستم آموزشی کشور در سال‌های اخیر گفت: باید از دولت پرسید بر اساس مطالعات چه گروهی و طی چه مدت مطالعه، به این نتیجه رسید که دوره ابتدایی را از ۵ به ۶ سال افزایش دهد و دوره راهنمایی را حذف کند؟
غلامرضا عبدالوند، در گفت‌وگو با عصرایران ، با بیان اینکه اگر مطالعه‌ای در کار بوده است، چرا جزئیات آن منتشر نمی‌شود، افزود: این‌گونه تغییرات حاصل تصمیمات یک‌شبه است و سیستم آموزشی ما را به بیراهه می‌برد.
وی در ادامه با اشاره با اعلام استخدام ۱۰۰ هزار نفر در آموزش و پرورش گفت: آمار و ارقام ادارات آموزش و پرورش استان‌ها که چنین حجمی از استخدام را نشان نمی‌دهد، به‌ویژه آن‌که در بخش کارشناسان آموزش و پرورش و متخصصان کتب درسی وزرات آموزش و پورش همچنان با فقر نیروی انسانی مواجهیم.
وی با یادآوری اصل ۳۰ قانون اساسی کشور بیان داشت: طبق این اصل دولت موظف است که برای همه ایرانیان از آغاز دوره دبستان تا پایان دوره دبیرستان امکان تحصیل رایگان را فراهم کند، اما هنوز هم می‌بینیم که دست مدارس دولتی به‌سوی اولیای دانش‌آموزان دراز است و توقع کمک‌های مردمی به مدارس به حدی رسیده که والدین را از جلسات اولیا و مربیان فراری می‌دهد.
نماینده مجلس پنجم و ششم با بیان اینکه دولت آینده باید بساط کمک‌های مردمی به مدارس را برچیند تا اولیا رغبت حضور در مدرسه را پیدا کنند، افزود: دانش‌آموزان، کادر آموزشی و اولیا سه رکن اصلی آموزش و پرورش هستند که لازم و ملزوم یکدیگرند و قطع ارتباط اولیا و مربیان بی‌شک به کیفیت امر آموزش و پرورش لطمه می‌زند.
وی ادامه داد: وزارت آموزش و پرورش تنها وزارتخانه‌ای است که به‌واسطه سروکارش با امر تعلیم و تربیت در تمامی خانه‌ها حضور دارد و همه خانواده‌ها به نوعی با این وزارتخانه در ارتباط هستند.
عبدالوند با بیان اینکه آموزش و پرورش در دوران پس از انقلاب، فراز و نشیب‌های بسیاری را پشت سر گذرانده است، گفت: متأسفانه هیچ‌گاه آموزش و پرورش برمبنای یک استراتژی توسعه مدون و مشخص پیش نرفته و در دوران هر وزیری سیاست‌گذاری‌ها به شکلی سلیقه‌ای تغییر کرده است.
وی افزود: برخی وزرا معلم‌محوری و برخی دیگر دانش‌آموزمحوری را سرلوحه کار خود قرار دادند، اما درنهایت نه تغییری در شرایط کار و زندگی معلمان حاصل شد و نه تحولی برای دانش‌آموزان رقم خورد.
این کارشناس آموزش و پرورش با اشاره به تأثیر تورم ۳۰۰ درصدی بر وضع معیشتی معلمان بیان داشت: ایجاد یک رفاه نسبی برای معلمان، حداقل کاری است که دولت آینده باید برای آن‌ها انجام دهد.
وی ادامه داد: متأسفانه اصالت شغل معلمی در کشور ما فراموش شده است، در حالی که در کشورهای توسعه‌یافته و با وجود پیشرفت‌های دنیای مدرن، هنوز هم هیچ رایانه و ربات و نرم‌افزاری نتوانسته است به‌عنوان یک معلم مجازی جایگزین معلمان حقیقی شود. زیرا معلمان علاوه بر امر آموزش و تعلیم، قادر به برقراری ارتباط عاطفی و معنوی با دانش‌آموزان و پرورش و تربیت آن‌ها هستند.
عبدالوند با اشاره به وجود ۱۱ نوع مدرسه در سیستم آموزشی فعلی اعم از دولتی، نیمه‌دولتی، مشارکتی، غیرانتفاعی، استعدادهای درخشان و… گفت: متأسفانه هرچه در فضای آموزش و پرورش ما تدریس خصوصی بیش‌تر رواج یافت و بر تعداد مدارس غیرانتفاعی افزوده شد، نفس علم‌آموزی و اصل یادگیری بیش‌تر به فراموشی سپرده شد و هر روز بیش از روز قبل از کیفیت امر آموزش در مدارس دولتی کاسته شد.
وی با تأکید بر ضرورت تقویت مدارس دولتی، افزود: اصل وجود مدارس غیردولتی، یک اصل پذیرفتنی است و والدینی که می‌توانند بیش‌تر هزینه کنند، حق دارند که متوقع خدمات بیش‌تری و بهتری برای فرزندانشان باشند، اما دولت آینده باید از فاصله فقیر و غنی در جامعه بکاهد و به‌عنوان متولی امر آموزش و پرورش با تخصیص وجوه کافی و مدیریت صحیح آن کاری کند که فرزندان اقشار کم‌درآمد و متوسط جامعه اعم از کارمند و کارگر و… هم بتوانند از حداقل امکانات لازم و کادر آموزشی خوب بهره‌مند شوند و تفاوت را در حدی نبینند که احساس تبعیض و اجحاف کنند.
انتهای پیام/
