شین سایمدانگ
شین سیمدانگ متولد سال ۱۵۰۴؛هنرمند؛نویسنده؛ خطاط؛گلدوز؛شاعر مشهور و مادر استاد کنفسیوسی مشهور کره ای یعنی یولگوک بود.
لقب وی “مادر عاقل” بوده و نام اصلی وی اینسون می باشد.شین در خانه ی والدین مادرش به دنیا آمده و رشد کرد.پدر وی یک مقام دولتی بود ولی درامور سیاسی فعال نبود.او چهار خواهر کوچکتر از خود داشت.به دلیل اینکه وی برادری نداشت؛ او آموزه هایی از پدر و پدر بزرگش دریافت کرد که تنها در آن زمان مختص پسرها بود.او نواده ای از خاندان شین بود.بنیان گذار خاندان شین؛شین سانگ گیومبود که پادشاه تجو از گوریو به علت مهارتش در شکار به وی تعدادی زمین اعطا کرده بود و نام خاندان به دلیل وفاداری و شجاعتش در نبرد “شین”نامگذاری شده بود.به دلیل اینکه او در خانواده ای فاقد پسر رشد کرده بود؛ حتی بعد از ازدواجش با فرمانده ” یی وون سو” در سن ۱۹ سالگی؛ بیشتر اوقات را با اجازه همسرش در منزل والدینش سپری کرد.همسرش از نسل دریاسالار معروف «یی سون شین» بود.بعدها او همسرش را که پستی رسمی در یک منطقه روستایی در سئول دریافت کرده بود همراهی کرد و هنگام جدا شدن از مادرش شعر زیر را در فراق وی سرود.
– مادر پیرم را در کانگ نانگ ترک میکنم
– با احساسی که مرا زجر می دهد؛در مسیر سئول تنها هستم
– به پشت سرم و به خانه نگاه میکنم و برای دقایقی امید می گیرم
– ابرهای سفید از زیر پوشش کوهستان سرسبز پرواز می کنند
سیمدانگ توانست استعدادهای خود را به دلیل داشتن یک خانواده نامتعارف و یک همسر فهمیده در یک جامعه انعطاف ناپذیر کنفسیوسی شکوفا سازد.کارهای هنری سیمدانگ با ظرافت و زیبایی؛حشرات؛گل ها؛پروانه ها؛ارکیده ها؛انگورها؛ ماهی ها و مناظری که این اجزا به آنها زیبایی خاصی بخشده است؛ مشخص می شود.سیمدانگ با نقاشی های رنگارنگ و سبک واقع گرایانه نقاشی که به او منتصب است؛ شناخته می شود.شاید او این نوع نقاشی تقلیدی و مطالعه مناظر طبیعی را از باغ شخصی اش الهام گرفته باشد.تقریبا ۴۰ نقاشی با مرکب و نقاشی های رنگارنگ از وی باقی مانده است هرچند گمان می رود نقاشی های بسیار دیگری متعلق به وی باشد.متاسفانه تعداد زیادی اثر خطاطی از وی باقی نمانده است اما روش خطاطی وی تحسین بسیاری را در زمان خودش در پی داشت جایی که مقامات مرتبه بالا و افراد خبره به تمجید از اثار وی پرداختند.مدت ها بعد فرماندار منطقه “گانگ نئونگ” بعد از دیدن اثر سیمدانگ اظهار کرد :” خطاطی سیمدانگ با اندیشه نوشته شده است؛با اصالت و ظرافت؛با طمانینه و خلوص و با فضیلت های زنانه پر شده است.”
گلدوزی؛ هنری محبوب در سلسه چوسان بود.تمامی پوشش ها از جمله رو میزی ها گلدوزی می شدند.”پوجاگی” که پوششی بود که برای حمل وسایل توسط زنان اشراف و روستایی استفاده می شد نیز گلدوزی می شد.اعتقاد بر این است که سطح گلدوزی شده ای که در موزه دانشگاه پوسان قرار دارد متعلق به شین سیمدانگ می باشد.او مادر شش فرزند بود.دختر اولش(مچانگ) به خاطر مهارتش در نقاشی درخت بامبو و نقاشی درخت آلو با مرکب مشهور است.جوان ترین پسرش( اوکسان یی وو)یک موسیقی دان،شاعر؛ خطاط و نقاش بود که در نقاشی چهار نماد بودایی(بامبو؛ آلو؛ارکیده؛گل داوودی) و نقاشی انگور با جوهر متخصص بود.
سیمدانگ در سن چهل و هشت سالگی بعد از نقل مکان به منطقه پیونگ آن به طور ناگهانی فوت کرد.
