نامه پردرد اهالی ۱۰ روستای بخش سلطانیه به رئیس جمهور

ابهر آنلاین: اهالی ۱۰ روستا از بخش سلطانیه با ارسال نامه‌ای به رئیس جمهور از بی‌توجهی فرمانداری ابهر و استانداری این استان به روستاها گلایه کردند.

۲۵ سال صبر و دوندگی فقط به خاطر ۷ کیلومتر جاده/ چرا هیچ کس از خود نمیپرسد بیماران و حادثه دیدگان دیر به مراکز درمانی میرسند و جان اهالی منطقه به مثال آب خوردنی طعمه مرگ میشود؟

سایت البرز نیوز نوشت: همزمان با سفر رئیس جمهور به استان زنجان و افتتاح چند پروژه عمرانی در این استان، اهالی ۱۰ روستا از بخش سلطانیه با ارسال نامه ای به رئیس جمهور از بی توجهی فرمانداری ابهر و استانداری این استان به روستاها گلایه کردند.

نسخه ای از این نامه درحالی به البرز ارسال شده است که بخش های مختلف خبری سیما در پوشش خبری سفر دکتر احمدی نژاد به استان زنجان از بهره مندی روستاهای بالای ۵۰ خانوار از جاده آسفالته خبر دادند.

اهالی روستاهای مشهور به طارمات در بخش سلطانیه زنجان در بخشی از نامه خود مینویسند:

سالهاست باوجود تامین اعتبار روستاهای آقزوج، تازه کند، بوجی، ونونان، قشلاق، کنگه، برنقور، چمه، چمرود و پرنگین در رنج ۳۰ کیلومتر جاده سالهاست دست و پنجه نرم میکنند.

تصویری از زمین گیرشدن خودرو مجهز فرمانداری ابهر در جریان آمارگیری نفوس و مسکن در جاده چمرود وپرنگین که باعث شد آمارگیری به روزهای بعد موکول گردد.

دراین نامه آمده است :

جناب آقای احمدی نژاد

درحالی دولت خدمتگزار شما عمر ۸ ساله خود را به پایان میرساند که هر از چند گاهی در صفحات حوادث روزنامه های کثیرالانتشار کشور از تلف شدن انسانی دراین منطقه براثر مار گزیدگی، حمله حیوانات وحشی، سقوط به دره و… یا مرگ مادری بدلیل دیر رسیدن به مراکز درمانی زنجان خبری منتشر میشود.

اما هیچ کس از خود نمیپرسد چرا حادثه دیدگان دیر به مراکز درمانی میرسند و جان اهالی منطقه به مثال آب خوردنی طعمه مرگ میشود؟

 

جناب آقای رئیس جمهور، جان این انسانها که روزی امام (ره) این انقلاب،  آنها را ولی نعمتان آن برشمرده بود اسیر بی تدبیریهای مسوولان محلی شده است بطوریکه احداث جاده ۴۰ کیلومتری دردست احداث سالهاست بطول کشیده وعلیرغم دوندگی های بیش از ۲۵ سال اهالی به ادارات شهرستان ابهر و استان زنجان تاکنون هیچ نتیجه ای جز مهاجرتهای بی رویه به شهرستانهای دیگر ازجمله تهران و کرج نداشته است.

دربخش دیگری ازاین نامه آمده است: مرگ زنان و فرزندان ما درحالی مقابل چشمانمان رقم میخورد که روزانه فقط یک خودرو قادر است از جاده صعب العبور منطقه عبور نماید آنهم هر صبح برای تامین مایحتاج اهالی به سمت شهر حرکت و شب به روستاها بازمیگردد این درحالیست که درطول روز دستان مادران و پدران چشم  نگران رو به سوی آسمان بلند است که دراین مدت اتفاقی برای اعضای خانواده آنها نیفتد زیرا نه تنها جاده و ماشینی برای انتقال ساکنین وجود ندارد بلکه هیچ امکان مخابراتی برای اطلاع به مراکز امدادی نیز وجود ندارد و دکل های مخابراتی احداث شده سالهاست به سمبل نمادینی برای ورود امکانات اولیه و پایه درمنطقه تبدیل شده و عواید آن تنها وعده های مسوولین است که نصیب اهالی شده است.

جناب آقای احمدی نژاد شما درحالی به روستاهای محروم ودور افتاده در نقاط  مختلف  کشور سفر میکنید وپای درد دل هموطنانمان مینشینید که استاندارزنجان و فرماندار ابهر تاکنون نه تنها هرگز پای به روستاهای تحت مسوولیتشان نگذاشته اند بلکه چند سال است فرماندار این شهرستان بودجه ۴۰ میلیون تومانی آب شرب اهالی را از لیست اعتبارات شهرستان و استان حذف و در مناطقی صرف مینماید که درمسیرعبور مسوولین استانی و کشوری است.

جناب آقای رئیس جمهور آیا بیش از ده روستا حق برخورداری از یک مدرسه راهنمایی و دبیرستان را ندارند؟ آیا احداث یک مرکز درمانی حتی بصورت سرپائی خواسته زیادی اهالی است که بیش از یکصد و بیست شهید، جانباز و صدها رزمنده تقدیم انقلاب اسلامی نمودند؟

هیچ یک از روستاهای مذکور حتی از یک حمام مناسب عمومی برخوردار نبوده و روستاهای مناطق مذکور از وضعیت بهداشتی بسیار نامناسبی برخوردار بوده و برخی ازاهالی که خود قصد دارند دست به ترمیم و احداث خانه و کاشانه شان بزنند اگر بتوانند هزینه مصالح و امکانات ساخت را تامین نمایند باید چند برابر هزینه آن را صرف کرایه حمل و نقل نمایند و همین امر موجب شده تا اهالی نسبت به عمران و آبادانی مناطق روستایی دلسرد شده و به سمت شهرها مهاجرت نمایند.

محصولات باغی و دامی این منطقه نادر و تامین کننده بخشی زیادی از نیازهای استان زنجان و استانهای هممجوار میباشد اما بدلیل همین بی تدبیریها و عدم وجود جاده مناسب جهت انتقال به بازار هرگز به دست کسی نمیرسد و اهالی نیز رغبت خود را برای نگهداری باغات ازدست داده وهزینه های آن را نمیتوانند تحمل نمایند.

آقای رئیس جمهور، اگر اهالی روستاهای مذکور امروز حتی از یک شبکه تلویزیونی برخوردار نیستند تا بدانند  درجریان انتخابات چه کسانی کاندیدای ریاست جمهوری شده اند وبرای اینکه بدانند نامزدهای ثبت نام شده چه کسانی هستند باید تا روز انتخابات صبر کنند تا صندوقها و لیست داوطلبین به روستاها برسد تا اینگونه مطلع شوند.

اگر یک حمام عمومی دراین روستاها وجود ندارد، اگر آب چشمه های جوشان این منطقه به شهرستانهای طارم و …درحالی منتقل میشود که هیچ یک ازاین روستاها ازآب شرب لوله کشی شده برخوردار نیستند، اگر فرزندانمان فقط اجازه دارند تا پنجم ابتدایی تحصیل نمایند و برای ادامه تحصیل باید ازروستا مهاجرت نمایند، اگر یک مرکز درمانی در این منطقه وجود ندارد، اگر معادنی که در اراضی روستائی منطقه احداث میشود حتی یک نفر از اهالی را شاغل نمیکند و عواید آن نصیب استانهای گیلان و قزوین میشود و مضرات زیست محیطی آن نصیب اهالی منطقه، اگر حتی یک خط تلفن ثابت درهیچ یک ازمنازل اهالی وجود ندارد و برای کسب خبر از سلامتی بستگان یا اطلاع حادثه یا واقعه ای برای یک تماس یک دقیقه ای باید کیلومتر ها با خودرو یا پیاده طی مسافت نمائیم، اگرمحصولات باغی ما به هیچ کجا نمیرسد و بخاطر هزینه بالای انتقال حاضرمیشویم روی درختان خراب شوند اما آنها را نچینیم، اگر احشام اهالی بدلیل بیماریهای مختلف و بدلیل اینکه هیچ دامپزشکی درطول سالهای گذشته حتی یک سفر به روستاها نداشته و… حرفی نیست و گلایه ای نداریم .

تنها خواسته ما احداث جاده نیمه کاره ای است که سالهاست بطول انجامیده و درحالیکه طی همین مدت هزاران کیلومتر جاده چند بانده و بزرگراه درکشور و استان زنجان احداث شده این جاده بدلایل نامعلومی اسیر نامهربانی مسوولین بومی و غیر بومی شده است.

اهالی منطقه در انتهای نامه خود مینویسند:

آقای رئیس جمهور دستور احداث و آسفالت جاده ای که فقط چند کیلومتر(حدودا ۷کیلومتر) از آن باقی مانده با شما و آنچه در بالا بعنوان گوشه ای از نیازهای منطقه ذکر آن رفت باخود ما….

انتهای پیام/

ممکن است شما دوست داشته باشید
1 نظر
  1. محسن می گوید

    جانا سخن از زبان ما می گویی!!!

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

18 + 1 =